Love in eyes เด็กในกำมือ

คำโปรยนิยาย

'Love in Eyes เด็กในกำมือ'

.

เพียะ!

.

“เล่นอะไรไม่รู้เรื่อง เกือบตายแล้วรู้ไหม ถ้าฉันไม่ฝันว่าแกจะกระโดดลงมาหัวกระแทกสปริงบอร์ดตาย พรุ่งนี้แกคงไม่ได้ลืมตาดูโลกอีกแล้ว” ฉันตะหวาดเสียงดังลั่นเรียกให้ทุกคนอยู่ในความสงบ มองฉันด้วยถ้าทีที่เกรงกลัว “แล้วพวกแกด้วย” ตะคอกขึ้นไปบนห้องเป็นภาษาอังกฤษ “เชียร์เพื่อนเล่นอะไรไม่รู้ ไอ้เด็กนี่ตายขึ้นมาวงแกได้จบเห่แน่”

.

“รู้ด้วยเหรอว่าผมเป็นใคร” เขาหันไปถามฉันด้วยความตื่นเต้น แต่ฉันหาได้สนใจเรื่องนั้นไม่

.

“ทีหลังอย่ามาเล่นอันตรายแบบนี้อีก” ชี้หน้าบอกเขาก่อนจะว่ายกลับขึ้นฝั่ง เดินไปหยิบเสื้อคลุมที่ไอ้บอยเพิ่งสั่งพนักงานให้เอามาให้แล้วหันไปมองค้อนไอ้เด็กสามตัวที่เหลืออีกที พวกเขายืนเอามือกุมเป้าทำหน้าสำนึกผิดอยู่

.

อย่าให้เจอกันอีกนะ แม่จะหวดเรียงตัว!

.

“เดี๋ยวครับอย่าเพิ่งไป” เด็กคนนั้นรีบวิ่งมาตามฉัน เจ้าของร่างกายกำยำพุ่งเข้ามาด้วยรอยยิ้ม “เมื่อกี้พี่บอกว่าฝันเห็นผมเหรอ” ฉันไม่ตอบอะไรได้แต่มองแล้วก็พยักหน้า เขาจึงเขยิบเข้ามาพูดใกล้ ๆ ขณะที่มือกำลังจับมือฉันแล้วเขย่าเชิงขอบคุณพร้อมๆ กับแสดงความดีใจ “แสดงว่าพี่สามารถมองเห็นอนาคตของผมผ่านฝันด้วย”

.

“ฉันก็เห็นความตายของทุกคนนั่นแหละ”

.

“ไม่หรอก พี่ไม่เคยฝันเห็นความตายของใครใช่ไหม” คำถามนั้นทำให้ฉันเงียบลง มันเป็นครั้งแรกที่ฉันฝันเห็นความตายของคนอื่นจริง ๆ “งั้นพี่ไม่ได้เห็นอนาคตเพื่อชดใช้กรรมหรอก พี่ได้ดวงตาคู่นี้มาก็เพื่อปกป้องผม”